වැව් මාළුයි රොටියි බතුයි

දවසට කීවරක් ගුටිකෑවද  කියලා
නැත මා හට මතක නැත කිසිදින රිදිලා
වේ වැල දිගේ එන සෙනෙහස මට මැවිලා
නිතරම පෙනේ ඇත හුග දවසක් ගෙවිලා

වරදක් කෙරුව දින රඹ පැළ සිටුවන්න
මුල්ගුරුතුමිය දුන් දඩුවමකිය ඔන්න
ගුරුවරයට හොරෙන් පැන ගිය අඹ කන්න
සිදුවිය සියල්ලට අඹ ගෙඩිටික දෙන්න

පන්තිය නිම වෙලා  අපි වැව වෙත යමුද
මාලුත් සමග රොටියක් පිසගෙන කමුද
මගෙ යෝජනාවට නොම අවනත  කවුද
පියනැගුවෙමු වැවට මොනවට මහ මුහුද

පෙත්තගෙ ගෙදර අවසන් තිප්පොල වූවා
හත් අටදෙනෙක් පොල් ගසකින් ගෙඩි බෑවා
ලග තිව් කඩයකට ගොස් පොල් ටික පෑවා
තුනපහ සමග පිටි ටික අරගෙන ආවා

දෙන්නෙක් පමණ නවතා වැඩ කරන්නට
අවවාදයක් දුනි රස කර උයන්නට
සුපුරුදු සුවෙන් දැයි මින් රළ බලන්නට
අපි හැම දෙනා විය වැව වෙත ඇදෙන්නට

රස්නය දැනුනි අලි බෙටියක දැන් දැමුණු
ඇතැමෙක් බියෙන් මොහොතක් පස්සට ඇදුණු
අලි රංචුවක් වැව් පිට්ටනියේ පෙනුණු
මතකෙට නගයි තවමත් බියමුසු මුහුණු

වටපිට බලා කවුරුත් මෙහි ඇද්ද කියා
ඔරු තුන හතරකින් අපි වැව මැදට ගියා
සවසට ඇවිත් මාළුන් අල්ලන්න කියා
යැයි එලු තිබු දැල් මත අපෙ දෑත් ගියා

කොට්ටොරුවක තිබුණු කොල්ලෑවක් කැඩිලා
ගිරවා දගලමින් ඇත වැව වෙත වැටිලා
ඒ ලග උන්නු සුද්දා වතුරට පැනලා
අල්ලාගත්තමුත් උගෙ ඇදිවත මැකිලා

සතු‍ටක් දැනුනි ඇත මාළුන් ගොඩ පිරිලා
මොහොතක් නැතිව ඉක්මන් හබලින්ඇදිලා
ගොඩ වූයෙමි බියෙන් මුසු සැකයෙන් පෙගිලා
මුරකරු සිරී අප අල්ලාවිද  රැදිලා


මෙච්චර මාළු ඉන්නා වැව තුළ පිරිලා
එක මාළුවෙක් නැත බෙහෙතටවත් රැදිලා
කිව් විට පියා නෙත් යුග කදුලැලි පිරිලා
මගෙ සියොලගම තෙත් වුණි ගින්නෙන් දැවිලා