නගර සෝභිනියක ස්නේහය

කටු මැටි බිත්ති සුවඳට කුස පිරෙන්නේ
පොල් අතු ඉලුක්  පිදුරුයි අප රකින්නේ
අල්ලපු ගෙදර මේවා බොරු කරන්නේ
කවදද මගෙ ගෙදර සුදු හුණු ගාන්නේ

සමහර දාට දන්කුඩයත් ගෙන අම්මා
බලු නගුටාට දී කුස ගිනි දන් දුන්නා
එල්ලෙන පයෝදරවල හරි දුර මැන්නා
මල්ලිගෙ ණයත්  හරියට ගෙවලා දැම්මා

මහවල ගෙදර අක්කා මා එක්ක ගිය
ලොව සුරපුරකි විසිතුරු දේ පිරී ගිය
කාලය ගෙවී මගෙ හදවත ඇදී ගිය
ඒ ලොව  මලකි මට සියොලඟ පරව ගිය

හම්බෙන සොච්චමෙනි මම දිවි ගෙවන්නේ
කෙලෙසද බාල උන් අමතක  කරන්නේ
උන්දැගෙ පොරොන්දුවටයි පණ අරින්නේ
මොණරුනි පියාපත් වල බර දැනෙන්නේ

කර උඩ යනෙන දුක් කද සිහිවෙනා විට
අම්මගෙ අ‍දෝනා විදුලිය කොටන විට
ඔච්චම් මවන උන් මට ගොරවනා විට
ඇඟ මස් රුහිරු බොන උන් සැපයක්ය මට

පිරි ඉතිරිලා උන් සොම්නස දෝරෙ ගලා
යනවිට කඳුලු බැස යයි මගෙ මූද බලා 
නුබ ගැබ පාවෙනා කිරි සුදු පාට වලා
හොරැහින් බලනවද මා දෙස කඳුළු සලා

පින්තූරය උපුටා ගැනීම මෙතැනින්