අම්මේ

දරුවන් පිරිමි තිදෙනෙකි ගෙදරට හිටිය
නංගී තවම සුවදින් පිරි කිරි කැටිය
කාමර දෙකකි ඔක්කෝටම එහි සිටිය
වහලය පිදුරු සෙවිකල බිත්තිය මැටිය

හඩලන විටදි කුකුළා, නැගිටින අම්මා
තේ මුට්ටියක් ලිප උඩ තියමින් පෙම්මා
මුමුණන  ගීයකින් කම්මැලි කම පන්නා
වී ටික රැගෙන ගැරුමට කොරහට දැම්මා

නිදිබර පෙනුම ඇගෙ මුහුණින් පැන යාවී
මුතුවැල් විලස කවිපද මුවගට ඒවී
බත් ටික ඉදී සුවදින් රස ඉතිරේවී
කටහඩ ඇගේ ගේ හැම තැන  රැව් දේවී

නැගිටින් පුතුනි නැගිටින් කෑ ගසන්නී
ගේ දොර වැඩට  ඈ එහෙ මෙහෙ දුවන්නී
යන තෙක් පාසලට අඩහැර තබන්නී
කෝටුව ගන්න වුව පසුබට නොවන්නී

‍දරුවන් තිදෙන පාසල වෙත ගොස් ඇරලා
ඇය පිය මනියි හේනට කම්මැලි දුරලා
පියතුම සමග හරි හරියට වැඩ කරලා
අම්මා ගෙදර එනවිට  කළුවර කරලා

කන්නෙන් කන්න වහලය දිරුමට යාවී
අම්මා වියන පොල් අතු සැම එක් වේවී
පියතුම තැනුව වහලෙට සැරසිලි ඒවී
ඈ ගෙවිලියක් නොව ගෙදරට සිරියාවී

චින්තා මල්ලත් අතින් අරගෙන,  දරත් අරගෙන හිසේ හොවමිණ
සිතේ ශක්තිය ඇගේ දැවටුණ,   සදකි නුඹ අප  වෙතට පැමිනුණ
සිතේ සතුටින් පිරුණූ හැම දින,  නිබද සෙනෙහස හදේ  පැතිරුණ
දනිමි අම්මේ වින්ද අපමණ,  කන්ද දුක් අප නිසා වෙහෙසුණ